Toyota Yaris GR-Four Performance
Hvernig á að lýsa því með orðum þegar maður ekur bíl og það er svo gaman að allir þeir 43 vöðvar sem mögulega koma að þeirri aðgerð að láta mann brosa, eru í stöðugri notkun? Ég ætla að reyna að lýsa skreppitúr á Toyota Yaris GR-Four Performance með nokkrum orðum.
En fyrst þetta:
Um daginn hélt undirrituð því fram að í bílabænum Akureyri væri iðulega hægt að sjá mun skemmtilegri bíla en á öðrum stöðum á landinu. Þetta er djörf yfirlýsing en ég lét ekki þar við sitja.

Onei! Ég toppaði þetta með því að skrifa að jafnvel á bílasölunum á Akureyri væru bílarnir skemmtilegri, áhugaverðari og fallegri.

Nú kunna einhverjir að spyrja af hverju ég flytji ekki bara þangað fyrst allt er svona voðalega fínt á Akureyri. Jú, svarið er einfalt: Ég er ekki bíll.

Toyota Akureyri er með Toyota Yaris GR-Four Performance 2020 (11/2020) til sölu og er bíllinn sá eini sinnar gerðar á landinu. Hann er einstakur og einstaklega skemmtilegur.


Það helsta er að hann er eins og nýr enda aksturinn bara 12.000 kílómetrar (svei mér ef ég hefði ekki getað ekið honum hátt í það á einum degi) og verðið er 7.690.000 krónur.

Allt um búnað og fleiri myndir er að finna hér á síðu Toyota Akureyri.

Blettatígur í bílabúningi
Ég vil nú ekki ganga svo langt að segja að þessi WRC meistarakubbur sé einhver úlfur í sauðargæru. Það er ekki fallegt. Betur fer á að líkja honum við sprettharðasta landspendýr veraldar sem er blettatígurinn og er hröðunin í því villidýri rétt innan við 3 sekúndur frá núlli upp í hundrað. Fer það dálítið eftir árgerð dýrs og ástandi þess.

Núnú. Hröðunin í þessum bíl er aðeins öðruvísi þó undir þessu séu fjögur hjól og drif á öllum. 5,2 sekúndur segir í Wikipedia og ég er ekki alveg viss. Þetta gerðist svo hratt að ég þurfti að prófa aftur og aftur og aftur! Ruglaðist alltaf þegar ég var að telja.

En að öllu gríni slepptu þá er er hann æðislega lipur og það sem undirritaðri þykir alltaf lúmskt sniðugt er þegar ekki er of augljóst af útliti bílsins að þar sé um sturlað tryllitæki að ræða.


Bíllinn er snotur, já, það er ekki spurning. En það er ekki öskrandi augljóst af útlitinu einu að dæma að ætlast megi til einhvers af bílnum. Þá verða allir svo agalega hissa þegar litli dúllubíllinn er bara stór og mikill vígahnöttur sem skilur alla hina eftir í rykinu þegar hann ákveður að „hlaupa“.

Gripur með grip
Bílaklúbbur Akureyrar hefur útbúið dásamlegasta akstursíþróttasvæði á landinu. Það finnst mér og hefur mikið verið lagt í að gera svæðið sem best fyrir hinar ýmsu greinar sem stundaðar eru af akstursíþróttafólki.

Þess vegna var ég ofsalega kát þegar ég fékk leyfi til að prófa bílinn á akstursíþróttasvæði klúbbsins og þakka mikið vel fyrir mig (takk Einar Gunnlaugs!). Ég hefði brosað meira en það var bara ekki hægt. Þ.e. án þess að eitthvað myndi hreinlega gefa eftir í smettinu á mér.
Límdur við nýtt og fallegt malbikið (já, það er bara svo fallegt þegar það er eins og lakkrís) á þann hátt að það hvarflar að manni að sjálft aðdráttarafl jarðarkúlunnar sé hrifnara af þessum bíl en öðrum; þvílíkt grip! Já, og þvílíkur gripur.

Þarna rifjaðist upp fyrir mér hversu flinkur ökumaður ég er að eigin mati.
Í vernduðu umhverfi á ofurbíl, í besta skapi, fallegu landslagi og blíðskaparveðri ákvað ég að kaupa bílinn. Eins og maður gerir. Það var bara einn hængur á. Ég átti ekki fyrir honum.
Góðu fréttirnar eru að þá getur einhver annar keypt hann.

Ath. Myndbandið er ekki gott þar sem einhver var að hrista símann meðan á upptöku stóð. En það er stundum þannig.
Þessu ekki svo fjarskylt:
Einn svalasti sportari landsins til sölu
Slegist um gamlar Toyotur vestanhafs
Rallýbílar þvegnir innan um snekkjurnar
?Hvað finnst þér, lesandi góður? Smelltu hér til að skapa umræður við Facebookfærslu þessarar greinar! Og endilega láttu þér „líka“ við okkur á Facebook til að missa ekki af fréttum úr bílaheiminum.
Umræður um þessa grein