Það má kannski segja að „sem betur fer“ urðu þeir ekkert meira en hugmyndabílar. En það er nú kannski frekar hrokafullt af manni. Hvað um það! Hér eru nokkrir alveg svakalega fyndnir og furðulegir. En þeir fóru aldrei í framleiðslu.
Sir Vival (1958)
Maður nokkur frá Massachusetts í Bandaríkjunum, Walter C. Jerome, einsetti sér að búa til öruggasta bíl í heimi. Það tókst ekki alveg en í staðinn – alveg óvart reyndar – bjó hann til einn undarlegasta bíl í heimi.
Sir Vival var með gúmmístuðurum allan hringinn sem áttu að koma í veg fyrir að litlar andstyggilegar dældir kæmu á bílinn þegar utangátta bílstjórar væru í nágrenninu.
Bíllinn var með öryggisbeltum og öðrum öryggisbúnaði sem ekki tíðkaðist í bílum á þeim tíma en annars var hann einkum og sér í lagi furðulegur.
SAAB 906 Turbo (1981)
Sumt þarfnast nú engra skýringa nema kannski væri gott að fá svar við einu: „Hverjum datt þetta eiginlega í hug?“
BMW 42ja hjóla hugmyndaflipp (2013)
Þetta er, ótrúlegt en satt, fyrirbæri komið frá framleiðandanum sjálfum. Ekki frá einhverjum æstum dúdda út í bæ sem aldrei náði bílprófinu. Þetta er auðvitað bara „fótósjopp“ mynd gerð til að vekja athygli en ekki nokkuð annað.
Enda væri bara vesen að framleiða fjörutíu og tveggja hjóla bíl með nítján vélum! Meiri vitleysan…
Simca Fulgur (1958)
„Ah, svona gæti framtíðin litið út,“ hugsuðu menn kannski með skelfingu árið 1958. Svo kemur bara Cybertruck og eldri kynslóðin sleppur við að upplifa ýmislegt furðulegt.
En í alvöru talað þá var þessi bíll á bílasýningunni í Genf 1959 og endurspeglaði hugmyndir Robert Opron um útlit bíla árið 2000.
Fiat 600D Record (1962)
Hvað snýr fram og hvað aftur?
Orð eru óþörf.
Chevrolet Astro III (1969)
Astro III var, eins og nafnið gefur til kynna, sá þriðji í röð Astro hugmyndabílanna.
Isuzu Nagisa (1991)
Láðs- og lagarbíllinn sem átti að geta skottast í Tókýó umferðinni en líka fleytt kerlingar úti á sjó.
Pininfarina Model X (1960)
Samsíðungur sem er hvorki rétthyrningur né tígull. Æðislega skemmtilegur rúmfræðibíll.
Hann átti að ná meiri hraða og eyðslutölurnar skyldu vera lægri en hjá öðrum bílum af svipaðri stærð. Á það reyndi ekki.
Manta Ray (1953)
Yfirbygging úr trefjagleri og hönnuðir úr flugheiminum. Hugmyndin komst aldrei á flug en eftir að hafa varið 4200 vinnustundum í að koma bílnum saman fengu þeir Glen Hire og Vernon Antoine að sýna bílinn á bílasýningunni í Los Angeles árið 1954.
Þar varð bílasali nokkur svo heillaður af bílnum að hann fékk að kaupa þetta eintak og þar með var Manta Rey úr sögunni.
ItalDesign Machimoto (1986)
Þessi átti að vera mótorhjólabíll. Ekki voru sæti í bílnum heldur hnakkar, bæði fyrir bílstjóra og farþegana sjö! Ætli Mjallhvít og dvergarnir sjö hafi verið hönnuðinum ofarlega í huga?
Citroen Eole (1986)
Þessi bíll var á bílasýningunni í Genf 1986 og var hann alfarið hannaður í tölvu og var tölvustýrður í alla staði. Hann þótti voða spes. Nógu spes til að hann varð ekki að bíl.
DAF Buggy (1971)
OSI Silver Fox (1967)
Silfurrefurinn var sýndur á bílasýningunni í Torino 1967. Þótti hann víst heldur minna á eitthvað til sjóferða en til kappaksturs. En þetta átti að vera sportbíll eða jafnvel kappakstursbíll.
En í staðinn er hann bara hér. Á veraldarvefnum.
[Birtist fyrst í mars 2022]
Ef þér fannst þessi grein sniðug þá er hugsanlegt að þessar gætu hitt í mark:
5 hlutir úr bílum fortíðar
Sportbíllinn sem ekki varð
Skringileg bílkríli fortíðar
Furðulegar aukabúgreinar bílaframleiðenda
Citroënlengjarinn sérstaki: Pierre Tissier
Hvað finnst þér, lesandi góður? Smelltu hér til að skapa umræður við Facebookfærslu þessarar greinar! Og endilega láttu þér „líka“ við okkur á Facebook til að missa ekki af fréttum úr bílaheiminum.
Umræður um þessa grein